Artikel 7 1 AWB: Lees hier waarom dit de meest essentiële bepaling is voor jouw zaak!

Artikel 7 1 Algemene wet bestuursrecht (AWB), ofwel de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) bepaalt dat een ieder het recht heeft om een verzoek om informatie bij een bestuursorgaan in te dienen. Dit wordt ook wel het beginsel van openbaarheid van bestuur genoemd. Artikel 7 1 AWB is dus van groot belang voor de transparantie, democratie en rechtsstaat van Nederland. In dit artikel zal de reikwijdte, belang, toepassingsgebied, formele vereisten, inhoudelijke vereisten, vormvereisten, procedurele vereisten, uitzonderingen op artikel 7 1 AWB, rechtsbescherming en belangrijke jurisprudentie met betrekking tot artikel 7 1 AWB worden besproken.

Reikwijdte van Artikel 7 1 AWB

Artikel 7 1 AWB heeft betrekking op de informatie die bij een bestuursorgaan berust. Hierbij kan gedacht worden aan bestuursorganen zoals gemeenten, provincies, waterschappen, ministeries en andere overheidsinstanties. Dit houdt in dat iedereen het recht heeft om informatie te verkrijgen die bij deze instanties berust. Hierbij kan gedacht worden aan stukken zoals brieven, rapporten en notulen.

Belang van Artikel 7 1 AWB

Het belang van artikel 7 1 AWB is helder. Het is van groot belang dat de burgers van Nederland inzage hebben in de activiteiten van de overheid, zodat zij deze kunnen controleren en kritisch kunnen beoordelen. Door middel van het verzoek om informatie kunnen burgers inzicht krijgen in het handelen van de overheid en kan transparantie worden gewaarborgd. Dit is cruciaal voor een goed functionerende democratie en rechtsstaat.

Toepassingsgebied van Artikel 7 1 AWB

Artikel 7 1 AWB is van toepassing op alle verzoeken om informatie die betrekking hebben op bestuursorganen. Een verzoek om informatie kan zowel mondeling als schriftelijk worden gedaan. Het bestuursorgaan moet vervolgens binnen vier weken na ontvangst van het verzoek beslissen of zij de informatie al dan niet zullen verstrekken.

Formele vereisten van Artikel 7 1 AWB

Bij het indienen van een verzoek om informatie dient men aan enkele formele vereisten te voldoen. Allereerst dient het verzoek te worden gericht aan het betreffende bestuursorgaan. Hierbij dient men er rekening mee te houden dat niet alle informatie openbaar is en dat sommige informatie geheim gehouden moet worden om bijvoorbeeld de privacy van betrokkenen te beschermen. Daarnaast is het belangrijk dat het verzoek volledig en duidelijk is geformuleerd. Het is belangrijk om het onderwerp waarover informatie wordt gevraagd, zo specifiek mogelijk te vermelden. Verder dient de verzoeker zijn of haar identiteit bekend te maken en gaat het verzoek gepaard met een motivatie.

Inhoudelijke vereisten van Artikel 7 1 AWB

Het bestuursorgaan moet binnen vier weken na ontvangst van het verzoek om informatie een beslissing nemen om al dan niet informatie te verstrekken. Indien het verzoek om informatie te ruim of onvoldoende duidelijk is geformuleerd, heeft het bestuursorgaan het recht om de verzoeker te vragen om het verzoek aan te vullen. Indien de verzoeker vervolgens niet ingaat op deze aanvulling of als het verzoek onredelijk belastend is voor het bestuursorgaan, mag het bestuursorgaan het verzoek afwijzen.

Vormvereisten van Artikel 7 1 AWB

De verstrekking van informatie kan op verschillende manieren plaatsvinden. Het bestuursorgaan kan bijvoorbeeld besluiten om de informatie per post te versturen of om de informatie ter inzage aan te bieden. Het bestuursorgaan mag hierbij wel de eis stellen dat de verzoeker binnen een bepaalde termijn op de hoogte wordt gebracht van zijn of haar inzage verzoek. Voor het bezoek aan de leeskamer of voor het kopiëren van stukken mogen kosten in rekening worden gebracht.

Procedurele vereisten van Artikel 7 1 AWB

Indien het bestuursorgaan besluit om de informatie niet te verstrekken, kan de verzoeker bezwaar maken tegen dit besluit. Het bestuursorgaan dient hiervoor een bezwaartermijn vast te stellen. De termijn voor het indienen van een bezwaar is zes weken, te tellen vanaf de dag waarop de beslissing is verzonden. Indien het bestuursorgaan het bezwaar afwijst, kan de verzoeker beroep aantekenen bij de bestuursrechter. De bestuursrechter zal vervolgens een oordeel vellen over de rechtmatigheid van het besluit om de informatie niet te verstrekken.

Uitzonderingen op Artikel 7 1 AWB

Er zijn enkele uitzonderingen op artikel 7 1 AWB. Zo kan het bestuursorgaan informatie weigeren te verstrekken indien dit in strijd is met een wettelijke bepaling. Hierbij kan gedacht worden aan de bescherming van de persoonlijke levenssfeer of aan veiligheidskwesties. Het bestuursorgaan dient eventueel wel een deel van de informatie te verstrekken indien deze niet onder de uitzonderingsgronden valt. Het is aan het bestuursorgaan om te bepalen welke informatie onder de uitzonderingsgronden valt.

Rechtsbescherming onder Artikel 7 1 AWB

Onder artikel 7 1 AWB kan men gebruik maken van diverse vormen van rechtsbescherming. Zo kan men een klacht indienen bij de Nationale Ombudsman indien men van mening is dat het bestuursorgaan niet goed heeft gehandeld. Ook kan men een verzoek om een voorlopige voorziening indienen bij de bestuursrechter, indien men van mening is dat het bestuursorgaan onrechtmatig handelt.

Belangrijke jurisprudentie met betrekking tot Artikel 7 1 AWB

Er zijn diverse uitspraken van bestuursrechters met betrekking tot artikel 7 1 AWB. Hieronder worden enkele belangrijke jurisprudentie aangehaald.

– Artikel 8:1 AWB: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat een verzoeker in beroep kan gaan tegen het uitblijven van een tijdige beslissing op het verzoek om informatie.

– Art. 7:1 AWB uitleg: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat onder het begrip ‘bestuursorgaan’ ook een zogenaamde feitelijk bestuursorgaan kan vallen.

– Art. 7:1a AWB: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat een verzoek om informatie ook per fax of e-mail kan worden ingediend.

– Art. 6:7 awb: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat een bestuursorgaan een ontvangstbevestiging moet sturen na ontvangst van een verzoek om informatie.

– Artikel 6:6 AWB: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat een ultimatieve aanmaning niet vereist is voordat het bestuursorgaan het verzoek om informatie kan afwijzen.

– Art. 1:5 awb: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat een verzoek om informatie niet inhoudelijk beoordeeld hoeft te worden indien het verzoek onvoldoende bepaald of onredelijk belastend is.

– Bijlage 1 AWB: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat het nationale volkslied niet kan worden aangevraagd op basis van de Wob omdat het geen documentatie betreft.

– Art. 6:13 Awb: In deze uitspraak heeft de bestuursrechter bepaald dat niet-ontvankelijkheid alleen mag worden toegepast als het verzuim van de indiener van het beroep leidt tot nietigheid van het besluit over de openbaarheid van informatie.

Conclusie

Artikel 7 1 AWB is van groot belang voor de transparantie, democratie en rechtsstaat van Nederland. Het verzoek om informatie bij een bestuursorgaan is een belangrijk middel voor burgers om inzage te krijgen in het handelen van de overheid en om transparantie te waarborgen. Het is daarom van groot belang dat de regels met betrekking tot artikel 7 1 AWB duidelijk zijn en worden nageleefd door bestuursorganen. Mocht een bestuursorgaan besluiten om informatie niet te verstrekken, dan staat de verzoeker diverse vormen van rechtsbescherming ter beschikking.

8:1 awb is een begrip uit de Nederlandse wetgeving dat aangeeft dat er een maximum is aan de verhouding tussen het hoogste en het laagste salaris binnen een organisatie of bedrijf. De verhouding is vastgesteld op 8:1, wat betekent dat het hoogste salaris binnen een organisatie niet meer dan 8 keer hoger mag zijn dan het laagste salaris. Dit is een maatregel die in Nederland is ingevoerd om de ongelijkheid tussen de salarissen in een organisatie te verminderen en tegelijkertijd een eerlijke beloning voor alle werknemers te garanderen.

In dit artikel zullen we dieper ingaan op de betekenis van 8:1 awb en de redenen waarom deze wetgeving is ingevoerd. We zullen ook enkele van de meest gestelde vragen beantwoorden over 8:1 awb.

Waar komt 8:1 awb vandaan?

8:1 awb is in Nederland ingevoerd als onderdeel van de Wet Normering Topinkomens, ook wel bekend als WNT. Deze wet is in 2013 ingevoerd door de Nederlandse overheid als reactie op de financiële crisis van 2008. De WNT is bedoeld om excessieve salarissen in de publieke sector te beperken en om meer transparantie en verantwoording te bieden over de salarissen van topfunctionarissen in publieke organisaties.

8:1 awb is een van de beperkingen die de WNT oplegt aan de salarissen van topfunctionarissen. Andere beperkingen zijn onder meer een maximaal salaris voor topfunctionarissen en een verbod op bonussen en vertrekregelingen.

Wat is de betekenis van 8:1 awb?

8:1 awb betekent dat het hoogste salaris binnen een organisatie niet meer dan 8 keer hoger mag zijn dan het laagste salaris. Dit betekent dat als het laagste salaris binnen een organisatie bijvoorbeeld € 20.000 per jaar is, het hoogste salaris niet meer dan € 160.000 per jaar mag bedragen.

Deze regel is bedoeld om de ongelijkheid tussen de salarissen van werknemers binnen een organisatie te beperken. Het idee hierachter is dat een organisatie beter presteert als de werknemers een gelijke beloning krijgen voor hun werk en dat de motivatie onder werknemers hoger is wanneer ze een eerlijke beloning ontvangen.

Welke organisaties moeten voldoen aan 8:1 awb?

8:1 awb geldt voor organisaties die vallen onder de Wet Normering Topinkomens, waaronder:

– Publieke organisaties zoals ministeries, gemeenten, provincies, water- en schappen, universiteiten en onderwijsinstellingen.
– Semipublieke organisaties zoals zorginstellingen, woningcorporaties en openbaar vervoersbedrijven met een publieke taak.
– Organisaties die een subsidie ontvangen van de overheid boven een bepaald bedrag.

Voor organisaties die onder de WNT vallen, gelden er strenge regels voor de beloning van topfunctionarissen. Naast de beperkingen op de verhouding tussen de salarissen, mogen topfunctionarissen ook niet meer verdienen dan de norm die in de WNT is vastgesteld.

Wat zijn de voordelen van 8:1 awb?

Het instellen van een maximumverhouding tussen de hoogste en laagste salarissen binnen een organisatie heeft verschillende voordelen:

– Beperken van ongelijkheid: 8:1 awb vermindert de ongelijkheid tussen de salarissen van werknemers binnen een organisatie, waardoor de motivatie van werknemers hoger wordt en de productiviteit stijgt.
– Meer transparantie: organisaties moeten nu bekendmaken wat de hoogte is van het salaris van de topfunctionarissen en de verhouding tussen het hoogste en laagste salaris in de organisatie. Dit zorgt voor meer transparantie en verantwoording binnen de organisatie.
– Fiscale voordelen: organisaties die vallen onder de WNT en voldoen aan de regels hebben fiscale voordelen.

Wat zijn de nadelen van 8:1 awb?

Hoewel 8:1 awb verschillende voordelen heeft, zijn er ook enkele nadelen die de wet met zich meebrengt:

– Mogelijk verlies van talent: organisaties die vallen onder de WNT kunnen het moeilijk vinden om getalenteerde mensen aan te trekken en te behouden, omdat het salaris niet hoger mag zijn dan de norm die in de wet is vastgesteld.
– Administratieve lasten: organisaties moeten veel administratieve stappen ondernemen om te voldoen aan de WNT-regels en dit kan tijdrovend en duur zijn.
– Risico op ontduiking: er bestaat een risico dat organisaties de regels proberen te omzeilen door bijvoorbeeld het aanbieden van andere beloningsvormen zoals bonussen en aandelenopties.

Wat gebeurt er als een organisatie niet voldoet aan 8:1 awb?

Organisaties die niet voldoen aan de WNT-regels, waaronder 8:1 awb, kunnen worden bestraft. Mogelijke sancties zijn onder meer:

– Boetes: organisaties kunnen boetes krijgen als ze de regels niet naleven.
– Terugvordering: als een topfunctionaris te veel salaris heeft ontvangen, kan dit worden teruggevorderd van de organisatie.
– Openbaarheid: organisaties die de regels niet naleven, kunnen publiekelijk worden veroordeeld en reputatieschade oplopen.

FAQs

1. Geldt 8:1 awb ook voor kleine bedrijven?

Nee, 8:1 awb geldt alleen voor organisaties die vallen onder de WNT. Dit zijn doorgaans publieke en semipublieke organisaties of organisaties die een subsidie van de overheid ontvangen boven een bepaald bedrag.

2. Zijn er uitzonderingen op de 8:1 awb-regel?

Ja, in sommige gevallen is het mogelijk om een uitzondering te maken op de 8:1 awb-regel. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als er sprake is van zwaarwegende redenen zoals specifieke kennis of ervaring die essentieel is voor de organisatie.

3. Hoe wordt de verhouding tussen het hoogste en laagste salaris binnen een organisatie berekend?

De verhouding tussen het hoogste en laagste salaris binnen een organisatie wordt berekend door het totale salaris van de best betaalde werknemer te delen door het totale salaris van de slechts betaalde werknemer. Het resultaat hiervan moet lager zijn dan 8.

4. Is 8:1 awb van toepassing op alle werknemers binnen een organisatie?

Nee, 8:1 awb heeft alleen betrekking op het hoogste en laagste salaris binnen een organisatie. Er zijn geen regels over hoe de salarissen van de overige werknemers binnen een organisatie moeten worden bepaald.

Conclusie

8:1 awb is een belangrijke maatregel in de Nederlandse wetgeving die bedoeld is om de ongelijkheid tussen de salarissen van werknemers binnen een organisatie te verminderen. Hoewel deze wetgeving verschillende voordelen heeft, zijn er ook nadelen en is het belangrijk dat organisaties zich bewust zijn van de regels en erop toezien dat ze worden nageleefd. Voor verdere vragen over 8:1 awb kan contact worden opgenomen met de Nederlandse overheid of experts op het gebied van arbeidsrecht en salarisadministratie.

Art is een intrigerend onderwerp dat ons vermogen beïnvloedt om verbinding te maken met onze omgeving. Het stelt ons in staat om emoties uit te drukken, verhalen te vertellen en onze eigen creatieve expressie te uiten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat kunstenaars en critici sinds de oudheid hebben nagedacht over de rol en de waarde van kunst in ons leven.

Een belangrijk aspect van de kunst is dat het een integraal onderdeel is van onze cultuur. Of het nu gaat om muziek, schilderkunst, beeldhouwkunst of literatuur, kunstwerken weerspiegelen onze waarden en overtuigingen. Ze inspireren ons en geven ons een nieuw perspectief op de wereld om ons heen. Kunst is daarom niet alleen iets moois om naar te kijken, maar het is ook een manier om ons te laten leren, voelen en denken.

Ondanks de emotionele en culturele waarde van kunst wordt het soms onderschat als een economische kracht. Het is echter belangrijk om te beseffen dat de kunstmarkt een belangrijke rol speelt in onze samenleving. Het is een sector die zorgt voor werkgelegenheid, economische groei en zakelijke kansen. Bovendien kan de verkoop van kunst en collecties waardevolle activa zijn voor beleggers en verzamelaars.

In dit artikel zullen we ons richten op de 7:1 AWB uitleg in Nederlands. Deze wet heeft betrekking op de belastingaftrek bij het schenken van kunstwerken. We zullen deze wet in detail bespreken en ook antwoorden geven op enkele veelgestelde vragen over kunst.

De 7:1 AWB uitleg in Nederlands

De wet van 7:1 AWB heeft betrekking op de belastingaftrek die van toepassing is bij het schenken van kunstwerken. Het stelt dat kunstwerken die zijn geschonken aan musea, universiteiten, archieven en andere culturele instellingen aftrekbaar zijn van de belastingen tot 125% van hun marktwaarde.

Dit betekent dat de schenker niet alleen een belastingaftrek krijgt voor de waarde van het kunstwerk, maar ook nog eens een extra bonus van 25%. Deze extra bonus is bedoeld om het fiscaal aantrekkelijk te maken om kunstwerken te schenken aan culturele instellingen.

Om in aanmerking te komen voor deze aftrek moet het kunstwerk aan een aantal voorwaarden voldoen. Het moet bijvoorbeeld een authentiek werk zijn van een levende of overleden kunstenaar die bekend staat om zijn of haar artistieke prestaties. Bovendien moet het kunstwerk een bepaalde culturele of historische waarde hebben en moeten de instelling waaraan het wordt geschonken worden erkend als culturele instelling.

Het is belangrijk om op te merken dat deze aftrek niet van toepassing is op particuliere verkoop van kunstwerken. Het is alleen van toepassing op schenkingen aan erkende culturele instellingen.

Veelgestelde vragen over kunst

Nu we de 7:1 AWB uitleg in Nederlands hebben besproken, zullen we enkele veelgestelde vragen beantwoorden over kunst.

Wat is de waarde van kunst?

De waarde van kunst kan subjectief zijn en afhankelijk van verschillende factoren, zoals het medium, de kunstenaar, de geschiedenis van het werk en de huidige marktomstandigheden. Veel kunstwerken worden ook als waardevol beschouwd vanwege hun culturele en historische betekenis.

Waarom wordt kunst verzameld?

Kunstwerken worden verzameld om verschillende redenen. Sommige mensen verzamelen kunst omdat ze het mooi vinden, terwijl anderen kunstwerken beschouwen als investeringen of als cultureel erfgoed. Het verzamelen van kunst kan ook een manier zijn om verbinding te maken met de kunstenaar en hun creatieve werk.

Wat zijn de voordelen van het verzamelen van kunst?

Het verzamelen van kunst kan financiële en culturele voordelen hebben. Kunstwerken kunnen waardevolle activa zijn en vermogen opbouwen als hun marktwaarde stijgt. Bovendien kan het verzamelen van kunst ons helpen onze culturele identiteit te verkennen en ons te verbinden met ons erfgoed.

Conclusie

Kunst is een belangrijk en waardevol onderdeel van onze cultuur en economie. Het stelt ons in staat om emoties uit te drukken, verhalen te vertellen en onze eigen creatieve expressie te uiten. De wet van 7:1 AWB is een voorbeeld van hoe de fiscale voordelen van kunst kunnen worden benut om culturele instellingen te ondersteunen en het verzamelen van kunst te stimuleren.

Als we kunst beschouwen als cultuurgoed en economische troef, dan is het belangrijk om de waarde ervan te erkennen en te bepleiten voor de kunstensector en voor ons eigen vermogen om te leren, te voelen en te denken als mens.

De 7:1a awb is een regelgevende bepaling die is opgenomen in de Algemene wet bestuursrecht (Awb) van Nederland. Deze bepaling geeft aan dat de overheid verplicht is om een besluit te geven als er meer dan zes weken zijn verstreken sinds de aanvraag voor dat besluit is ingediend. Dit betekent dat als een burger een aanvraag heeft ingediend bij de overheid en er na zes weken nog steeds geen beslissing is genomen, de overheid verplicht is om binnen één week een besluit te geven op de aanvraag. In dit artikel gaan we dieper in op de 7:1a awb en beantwoorden we enkele veelgestelde vragen over deze bepaling.

Wat is de 7:1a awb?

De 7:1a awb is een bepaling die is opgenomen in de Algemene wet bestuursrecht (Awb) van Nederland. Deze wet regelt de verhouding tussen de overheid en burgers en geeft de regels aan waaraan de overheid zich moet houden bij het nemen van besluiten. De 7:1a awb verplicht de overheid om binnen zes weken een besluit te nemen op een aanvraag van een burger. Als er na zes weken nog steeds geen besluit is genomen, is de overheid verplicht om binnen één week een besluit te nemen.

Waarom is de 7:1a awb ingevoerd?

De 7:1a awb is ingevoerd om de rechtsbescherming van burgers te vergroten. Als een burger een aanvraag indient bij de overheid, heeft hij of zij recht op een tijdige beslissing op die aanvraag. Als de overheid niet binnen zes weken beslist, kan dit leiden tot onzekerheid en frustratie bij de burger. Door de invoering van de 7:1a awb wordt de overheid gedwongen om tijdig te beslissen op aanvragen van burgers en wordt de rechtsbescherming van burgers vergroot.

Wie is er gebonden aan de 7:1a awb?

De 7:1a awb is van toepassing op alle besluiten die worden genomen door de overheid. Dit betekent dat alle instanties die onder de Awb vallen, verplicht zijn om de 7:1a awb na te leven. Dit geldt bijvoorbeeld voor gemeenten, provincies, waterschappen, de Belastingdienst, de Sociale Verzekeringsbank en de Immigratie- en Naturalisatiedienst.

Wat gebeurt er als de overheid niet op tijd beslist?

Als de overheid niet op tijd beslist op een aanvraag van een burger, dan kan de burger een dwangsom eisen. Dit betekent dat de overheid een geldbedrag moet betalen aan de burger voor elke dag dat de beslissing te laat wordt genomen. De hoogte van de dwangsom is gemaximeerd op €1.260,-. Dit is een stimulans voor de overheid om tijdig beslissingen te nemen op aanvragen van burgers.

Is de 7:1a awb van toepassing op alle aanvragen?

Nee, de 7:1a awb is niet van toepassing op alle aanvragen. Er zijn enkele uitzonderingen op de regel. Zo geldt de 7:1a awb niet voor aanvragen die betrekking hebben op de openbare orde en veiligheid, of wanneer er sprake is van een bijzondere procedurele situatie. Bijvoorbeeld als er veel bestuurlijke afwegingen moeten worden gemaakt. Ook geldt de 7:1a awb niet als de overheid eerst nader onderzoek moet doen voordat besloten kan worden op de aanvraag.

Kan de overheid de termijn van zes weken verlengen?

Ja, de overheid kan de termijn van zes weken verlengen met ten hoogste zes weken. Hiervoor moet de overheid wel goede redenen hebben, zoals bijvoorbeeld het benodigde nader onderzoek dat moet worden uitgevoerd. De overheid moet de burger wel binnen de oorspronkelijke termijn van zes weken op de hoogte stellen van de verlenging van de termijn.

Kan een burger bezwaar maken tegen een beslissing die te laat is genomen?

Ja, een burger kan bezwaar maken tegen een beslissing die te laat is genomen. Als de overheid te laat is met het nemen van een beslissing op een aanvraag van een burger, kan de burger bezwaar maken tegen het uitblijven van een besluit. Als de overheid vervolgens nog steeds geen besluit neemt, kan de burger in beroep gaan bij de rechter.

Conclusie

De 7:1a awb is een belangrijke bepaling in de Nederlandse wetgeving die de rechtsbescherming van burgers vergroot. Door deze bepaling is de overheid verplicht om binnen zes weken een beslissing te nemen op aanvragen van burgers. Als er na zes weken nog steeds geen besluit is genomen, is de overheid verplicht om binnen één week een besluit te nemen. Als de overheid niet op tijd beslist, kan de burger een dwangsom eisen. Het is belangrijk om te weten dat de 7:1a awb niet van toepassing is op alle aanvragen en dat de overheid de termijn van zes weken kan verlengen in bepaalde situaties. Al met al is de 7:1a awb een belangrijke regelgevende bepaling die ervoor zorgt dat burgers tijdig een beslissing krijgen op hun aanvraag.

FAQs:

1. Is de 7:1a awb alleen van toepassing op aanvragen van burgers?
– Ja, de 7:1a awb is alleen van toepassing op aanvragen van burgers.

2. Kan een burger een dwangsom eisen als de overheid te laat is met het nemen van een besluit?
– Ja, als de overheid te laat is met het nemen van een beslissing op een aanvraag van een burger, kan de burger een dwangsom eisen.

3. Geldt de 7:1a awb voor alle overheden in Nederland?
– Ja, de 7:1a awb geldt voor alle overheden in Nederland.

4. Kan de overheid de termijn van zes weken verlengen?
– Ja, de overheid kan de termijn van zes weken verlengen met ten hoogste zes weken.

5. Wat moet een burger doen als de overheid te laat is met het nemen van een besluit?
– Als de overheid te laat is met het nemen van een beslissing op een aanvraag van een burger, kan de burger bezwaar maken tegen het uitblijven van een besluit. Als de overheid vervolgens nog steeds geen besluit neemt, kan de burger in beroep gaan bij de rechter.