Artikel 93 en 94 van de grondwet: Wat zijn de belangrijkste bepalingen? Klik hier voor meer informatie!

Artikel 93 en 94 van de Grondwet vormen een belangrijk onderdeel van de Nederlandse wetgeving. In dit artikel zullen we dieper ingaan op deze twee artikelen, inclusief hun definitie, rol, taken en bevoegdheden. Daarnaast zullen we kijken naar de beperkingen en uitzonderingen op de adviesplicht van artikel 93 en de rol van de Raad van State bij de totstandkoming en interpretatie van wetgeving.

Artikel 93 van de Grondwet

Artikel 93 van de Grondwet beschrijft de adviesplicht van de Raad van State bij wetgeving en bestuur. Het artikel luidt als volgt: “Wetgeving en bestuur worden zoveel mogelijk openbaar gemaakt. De Raad van State wordt om advies gevraagd over de ontwerpen van wetgeving en bestuur voordat deze bij de Staten-Generaal of bij een ministerie worden ingediend.”

Definitie

De Raad van State is een expertsorgaan dat de Nederlandse regering en de Staten-Generaal adviseert over wetgeving en bestuur. De Raad van State bestaat uit leden die door de Kroon benoemd worden. Het is de hoogste adviseur van de regering en de Staten-Generaal op het gebied van wetgeving en bestuur.

Rol van de Raad van State

De Raad van State heeft als rol om de regering en de Staten-Generaal te adviseren over wetgeving en bestuur. Dit doet de Raad van State door de inhoud van de voorstellen te beoordelen op kwaliteit, effectiviteit en consistentie met de Grondwet en andere wetgeving.

Advies aan de regering

Voordat de regering een wetsvoorstel naar de Staten-Generaal stuurt, is het verplicht om advies te vragen aan de Raad van State. Dit is de belangrijkste rol van de Raad van State op het gebied van wetgeving. De Raad van State stelt dan een advies op dat de regering kan gebruiken om het wetsvoorstel te verbeteren. Dit advies is niet bindend, maar heeft wel een belangrijke invloed op de wetgeving.

Beperkingen en uitzonderingen op de adviesplicht

Er zijn een aantal beperkingen en uitzonderingen op de adviesplicht van artikel 93. Zo hoeft de regering geen advies te vragen over ontwerpen van algemene maatregelen van bestuur die uitvoering geven aan wetgeving die al is aangenomen door de Tweede en Eerste Kamer. Ook hoeft de regering geen advies te vragen over spoedeisende besluiten zoals militaire mobilisatie, crisismaatregelen en burgerbescherming.

Artikel 94 van de Grondwet

Artikel 94 van de Grondwet beschrijft de rol van de Raad van State bij de totstandkoming en interpretatie van wetgeving. Het artikel luidt als volgt: “De hoogste rechterlijke macht is de Hoge Raad. De Raad van State geeft in hoogste instantie uitspraak in administratieve geschillen en is de hoogste adviseur van de regering inzake wetgeving en bestuur. De wet stelt regelen omtrent de samenstelling, bevoegdheden en het beleid van de Raad van State.”

Definitie

De Raad van State is ook bij artikel 94 van de Grondwet betrokken. In dit artikel staat beschreven dat de Raad van State de hoogste adviseur van de regering is op het gebied van wetgeving en bestuur. Daarnaast fungeert de Raad van State in adminstratieve geschillen als hoogste rechterlijke macht.

Samenstelling van de Raad van State

De Raad van State is samengesteld uit leden die door de Kroon worden benoemd. Deze leden zijn experts op het gebied van wetgeving en bestuur en hebben vaak een lange carrière in deze vakgebieden. In totaal bestaat de Raad van State uit circa veertig leden.

Taken en bevoegdheden van de Raad van State

De taken en bevoegdheden van de Raad van State zijn beschreven in artikel 94 van de Grondwet. De Raad van State heeft als hoogste adviseur van de regering de taak om de regering te adviseren over wetgeving en de uitvoering van bestuur. Daarnaast fungeert de Raad van State bij het oplossen van adminstratieve geschillen als hoogste rechterlijke macht.

Rol van de Raad van State bij de totstandkoming en interpretatie van wetgeving

Als hoogste adviseur van de regering speelt de Raad van State een belangrijke rol bij de totstandkoming en interpretatie van wetgeving. De Raad van State bekijkt of wetsvoorstellen haalbaar en uitvoerbaar zijn en of deze in lijn zijn met de Grondwet en andere wetgeving. Daarnaast kan de Raad van State wijzigingen en aanvullingen voorstellen waarvan zij vinden dat deze bijdragen aan de effectiviteit van de wetgeving.

De Raad van State kan ook gevraagd worden om te adviseren bij de interpretatie van bestaande wetgeving. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer er verschil van mening is over de juiste interpretatie van een wet.

Artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht

Naast de Grondwet, is artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht van belang. Dit artikel beschrijft het overtreden van ambtsgeheimen door ambtenaren. Het artikel luidt als volgt: “Met gevangenisstraf van ten hoogste één jaar of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft de ambtenaar die in overtreding is met zijn plicht tot geheimhouding, opzettelijk dan wel door zijn schuld.”

Volkenrechtelijke instellingen

Bij het opstellen van nieuwe wetgeving wordt ook rekening gehouden met volkenrechtelijke instellingen. Een voorbeeld hiervan is het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Dit hof kan bindende uitspraken doen over mensenrechtenschendingen in Europa. Nederland is gebonden aan deze uitspraken en moet daarom wetgeving aanpassen indien dat nodig is.

Tractatenblad

Het Tractatenblad is een register van internationale verdragen waar Nederland partij bij is. Het geeft een overzicht van de verdragen, de verdragstekst en de bekendmakingen over de verdragen. Het Tractatenblad is te vinden op de website van de Nederlandse overheid.

Internationaal gewoonterecht

Internationaal gewoonterecht is recht dat ontstaan is uit gebruiken en gewoonten van landen. Voorbeelden hiervan zijn het verbod op foltering en het verbod op apartheid. Nederland moet zich aan internationaal gewoonterecht houden, ook als dit niet is vastgelegd in wetgeving.

Directe werking verdragen

Sommige verdragen hebben directe werking in Nederland. Dit betekent dat burgers zich in Nederland kunnen beroepen op deze verdragen, ook als deze niet in de Nederlandse wetgeving zijn opgenomen. Een voorbeeld hiervan is het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

FAQs

1. Wat is de Raad van State?

De Raad van State is een expertsorgaan dat de Nederlandse regering en de Staten-Generaal adviseert over wetgeving en bestuur. Het is de hoogste adviseur van de regering en de Staten-Generaal op het gebied van wetgeving en bestuur.

2. Wat is artikel 93 van de Grondwet?

Artikel 93 van de Grondwet beschrijft de adviesplicht van de Raad van State bij wetgeving en bestuur. Voordat wetten en bestuursbesluiten worden ingediend bij de Staten-Generaal of bij een ministerie, dient de Raad van State hierover advies uit te brengen aan de regering.

3. Wat is artikel 94 van de Grondwet?

Artikel 94 van de Grondwet beschrijft de rol van de Raad van State bij de totstandkoming en interpretatie van wetgeving. De Raad van State is de hoogste adviseur van de regering op het gebied van wetgeving en bestuur en fungeert bij adminstratieve geschillen als hoogste rechterlijke macht.

4. Wat is het Tractatenblad?

Het Tractatenblad is een register van internationale verdragen waarbij Nederland partij is. Het geeft een overzicht van de verdragen, de verdragstekst en de bekendmakingen over de verdragen.

5. Wat is internationaal gewoonterecht?

Internationaal gewoonterecht is recht dat ontstaan is uit gebruiken en gewoonten van landen. Voorbeelden hiervan zijn het verbod op foltering en het verbod op apartheid. Nederland moet zich aan internationaal gewoonterecht houden, ook als dit niet is vastgelegd in wetgeving.

6. Wat is directe werking van verdragen?

Sommige verdragen hebben directe werking in Nederland. Dit betekent dat burgers zich in Nederland kunnen beroepen op deze verdragen, ook als deze niet in de Nederlandse wetgeving zijn opgenomen. Een voorbeeld hiervan is het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Artikel 94 Grondwet

Artikel 94 van de Nederlandse Grondwet is een belangrijk artikel dat de verhouding regelt tussen de Nederlandse wet en internationaal recht. Het artikel stelt:

” Binnen het Koninkrijk geldende wettelijke voorschriften vinden geen toepassing, indien deze toepassing niet verenigbaar is met een ieder verbindende bepalingen van verdragen en van besluiten van volkenrechtelijke organisaties.”

In wezen betekent dit dat het internationaal recht boven de nationale wet gaat als er sprake is van tegenstrijdigheid. Dit betekent dat als een Nederlandse wet in strijd is met een verdrag of besluit van een internationale organisatie, de Nederlandse wet moet worden aangepast zodat deze in overeenstemming is met het internationaal recht.

Deze bepaling in Artikel 94 is van groot belang omdat het de internationale samenwerking bevordert en een einde maakt aan situaties waarin landen zichzelf kunnen vrijstellen van internationaal erkende rechten en verdragen om hun eigen nationale belangen te beschermen.

Het artikel heeft diepgaande implicaties voor de manier waarop onze samenleving zich ontwikkelt en voor de rechten van burgers, en het is daarom van cruciaal belang dat we het goed begrijpen.

Het belang van Artikel 94

Het belang van Artikel 94 kan niet worden overschat. Het is van vitaal belang voor een wereldwijde rechtsorde en voor de bescherming van fundamentele rechten en vrijheden.

Het verzekert de naleving van internationaal recht en verdragen door individuen en staten, en het beschermt burgers tegen mogelijke schendingen van hun rechten.

Bovendien helpt het artikel om ons te verzekeren van de integriteit en geloofwaardigheid van het Nederlandse juridisch systeem, waarbij respect voor het internationaal recht en de bescherming van mensenrechten centraal staan.

Artikel 94 is van cruciaal belang voor Nederlandse burgers, die het recht hebben om door de regering en de wetgevende macht te worden beschermd tegen mogelijke schendingen van hun rechten.

Maar het is ook van belang voor de bredere wereldwijde gemeenschap, die wordt beschermd tegen de mogelijke gevolgen van menselijke handelingen die in strijd zijn met de internationale regels en verdragen.

Hoe werkt Artikel 94?

Artikel 94 is bedoeld om ervoor te zorgen dat Nederland de bepalingen van internationaal recht en verdragen die zij heeft gesloten, naleeft.

In de praktijk betekent het dat wanneer er een conflict optreedt tussen een Nederlandse wet en een internationaal verdrag of besluit, de Nederlandse wet moet worden gewijzigd om te voldoen aan de internationale wet.

Door Artikel 94 zal Nederland het verdrag of besluit waarvan sprake is, volledig moeten eerbiedigen en naleven, tenzij het besluit van een volkenrechtelijke organisatie slechts een dwingende rechtsnorm bevat.

De wetgevende macht heeft een belangrijke rol bij het beoordelen van de verenigbaarheid van een Nederlandse wet en internationale regels en afspraken.

Als de wetgevende macht vaststelt dat een Nederlandse wet in strijd is met een internationaal verdrag of besluit, moet deze worden gewijzigd om te voldoen aan de wettelijke verplichtingen van internationaal recht.

FAQ’s over Artikel 94

Er bestaan veel vragen over Artikel 94 van de Nederlandse Grondwet. Hieronder volgt een lijst met enkele van de meest voorkomende vragen:

1. Wat is de rechtskracht van internationaal recht ten opzichte van het Nederlandse recht?

Artikel 94 Grondwet verklaart dat internationaal recht voorrang heeft op de Nederlandse wetgeving als er sprake is van tegenstrijdigheid. Concreet betekent dit dat Nederland aan zijn internationale verplichtingen moet voldoen, zelfs als dit betekent dat de nationale wetgeving moet worden aangepast.

2. Wat gebeurt er als een Nederlandse wet in strijd is met internationaal recht?

Als een Nederlandse wet in strijd is met internationaal recht moet deze worden aangepast om te voldoen aan de wettelijke verplichtingen van het internationale recht. Het is aan de wetgevende macht om deze aanpassing uit te voeren.

3. Welke rechten en verdragen vallen onder Artikel 94?

Artikel 94 is van toepassing op alle verdragen en besluiten van volkenrechtelijke organisaties. Dit betekent bijvoorbeeld dat het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Internationale Verdragen betreffende burgerlijke, politieke, economische, sociale en culturele rechten onder Artikel 94 vallen.

4. Wat gebeurt er als een verdrag of besluit van een volkenrechtelijke organisatie wordt ingetrokken?

Als een verdrag of besluit van een volkenrechtelijke organisatie wordt ingetrokken, wordt het verdrag of besluit niet langer als verbindend beschouwd voor Nederland. Artikel 94 is alleen van toepassing op internationaal recht dat verbindend is voor Nederland.

5. Wat gebeurt er als Nederland internationale verplichtingen niet naleeft?

Als Nederland internationale verplichtingen niet naleeft, kan dit leiden tot internationale rechtszaken, boetes of sancties van partijen bij het verdrag of besluit van een volkenrechtelijke organisatie. Het niet naleven van internationale verplichtingen kan ook leiden tot binnenlandse gerechtelijke procedures en mogelijke schadeclaims.

6. Kan de Grondwet worden gewijzigd om internationale wetten te negeren?

Nee, Nederland zou het internationale recht en zijn verplichtingen die hieruit voortvloeien, niet kunnen omzeilen ten gunste van binnenlandse belangen. De Grondwet is ontworpen om Nederlandse staatsinstellingen te leiden naar het naleven van internationale verdragen en besluiten van volkenrechtelijke organisaties die reeds zijn geratificeerd.

Conclusie

Artikel 94 van de Nederlandse Grondwet is van groot belang en draagt bij aan de bescherming van fundamentele rechten en vrijheden van individuen en staten. Door dit verdrag wordt Nederland verplicht om internationale verplichtingen in acht te nemen en de internationale rechtsorde te respecteren. Het is het noodzakelijk dat de wetgevende macht en andere belanghebbenden in Nederland het belang begrijpen van Artikel 94 en hoe het moet worden geïmplementeerd in de praktijk. Door zich te houden aan Artikel 94, kan Nederland bijdragen aan een veiligere en rechtvaardigere wereld.

Artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht gaat over de strafbaarheid van mensen die zich schuldig maken aan opruiing. Op grond van deze wet kan iemand worden veroordeeld voor het oproepen tot geweld of haat tegen een persoon of groep, op basis van bijvoorbeeld ras, religie, seksuele voorkeur, geslacht, nationaliteit of politieke overtuiging. Het artikel is van groot belang voor de Nederlandse samenleving, omdat het de mogelijkheid biedt om op te treden tegen mensen die anderen aanzetten tot haat en geweld en daarmee de democratie en de rechtsstaat ondermijnen.

Wat is opruiing?

Opruiing is het aanzetten tot geweld, haat of discriminatie tegen een persoon of groep. Het kan bijvoorbeeld gaan om het verspreiden van racistische of antisemitische uitspraken, het oproepen tot geweld tegen homoseksuelen of het aanzetten tot discriminatie van vluchtelingen. Opruiing is een strafbaar feit, omdat het de openbare orde en veiligheid kan bedreigen en de verhoudingen tussen groepen in de samenleving kan verstoren.

Artikel 93 Wetboek van Strafrecht

Artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:

Met gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaren of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, tot enig strafbaar feit of tot gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag opruit:

1. Hij die aan een menigte, tot dadelijk optreden tegen personen of goederen, opruit;

2. Hij die door het verspreiden van een geschrift of afbeelding in staat is geweest een menigte als bedoeld onder 1 tot dadelijk optreden te bewegen.

Dit artikel stelt dus dat opruiing strafbaar is als het in het openbaar gebeurt, mondeling of schriftelijk, en als het gericht is op het aanzetten tot een strafbaar feit of gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag. Het kan worden toegepast op personen die publiekelijk oproepen tot geweld of haat tegen een bepaalde groep, bijvoorbeeld tijdens een demonstratie of op sociale media. Ook kan iemand worden gestraft voor het verspreiden van geschriften of afbeeldingen die een menigte tot directe actie kunnen bewegen.

Strafbaarheid en vervolging

Als iemand wordt beschuldigd van opruiing, moet worden bepaald of het gedrag aan de eisen van artikel 93 voldoet. Het Openbaar Ministerie kan vervolging instellen als er voldoende bewijs is dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan opruiing. Hierbij wordt gekeken naar de omstandigheden van het geval, zoals de inhoud van de uitspraken of de afbeeldingen en de context waarin ze werden gedaan. Ook kan het zijn dat het Openbaar Ministerie eerst een onderzoek moet instellen om te bepalen of er sprake is van strafbaar gedrag.

Als de verdachte wordt veroordeeld voor opruiing, kan hij of zij een gevangenisstraf krijgen van maximaal vijf jaar of een geldboete van de vierde categorie. De rechter kan hierbij ook rekening houden met de ernst van het delict, het gedrag en de persoonlijkheid van de verdachte en de mogelijke gevolgen van de gepleegde overtreding.

Gebruik van artikel 93 in de actualiteit

Artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht is de afgelopen jaren regelmatig gebruikt in Nederland om op te treden tegen personen die zich schuldig maken aan opruiing. Onder andere de rechtszaak tegen de extreemrechtse politicus Geert Wilders die in 2016 werd beschuldigd van het beledigen van Marokkanen en het aanzetten tot discriminatie en haat tegen deze groep, maakte gebruik van dit artikel.

Ook in 2017 werden tientallen mensen gearresteerd en vervolgd voor opruiing tijdens de rellen bij een demonstratie in Rotterdam tegen de komst van een Turks minister van Buitenlandse Zaken naar Nederland. Het Openbaar Ministerie besloot uiteindelijk om meer dan twintig vermeende relschoppers te vervolgen voor het oproepen tot geweld en het verstoren van de openbare orde.

Belang van artikel 93 voor de Nederlandse samenleving

Artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht is van groot belang voor de Nederlandse samenleving. Het biedt de mogelijkheid om op te treden tegen mensen die anderen aanzetten tot haat en geweld en daarmee de democratie en de rechtsstaat ondermijnen. Met name in tijden van polarisatie en groeiende onverdraagzaamheid is het cruciaal dat de overheid kan ingrijpen als mensen te ver gaan in hun uitingen en oproepen tot geweld. Door het gebruik van artikel 93 kan de overheid een signaal afgeven dat dit gedrag niet wordt getolereerd en dat er consequenties aan worden verbonden.

FAQs

1. Kan iemand worden veroordeeld voor opruiing als het niet in het openbaar gebeurt?

Nee, opruiing is alleen strafbaar als het in het openbaar gebeurt: mondeling, schriftelijk of via afbeeldingen.

2. Wie bepaalt of er sprake is van opruiing?

Het Openbaar Ministerie bepaalt of er voldoende bewijs is om de verdachte te vervolgen voor opruiing. De rechter bepaalt uiteindelijk of de verdachte schuldig is en welke straf er wordt opgelegd.

3. Is het verspreiden van haatzaaiende uitspraken op sociale media ook strafbaar?

Ja, haatzaaiende uitspraken op sociale media kunnen worden beschouwd als opruiing en dus strafbaar zijn op basis van artikel 93 van het Wetboek van Strafrecht.

4. Kan iemand worden veroordeeld voor het aanzetten tot haat tegen een religie?

Ja, opruiing kan gericht zijn tegen een persoon of groep op basis van bijvoorbeeld ras, religie, seksuele voorkeur, geslacht, nationaliteit of politieke overtuiging.

5. Wat is de maximale straf voor opruiing?

De maximale straf voor opruiing is vijf jaar gevangenisstraf of een geldboete van de vierde categorie.

Volkenrechtelijke instellingen in the Netherlands are organizations that deal with international law. These institutions handle the country’s legal affairs with other nations. There are various international legal bodies that have been established to ensure the prevention of violations of international law, and their observance. The Netherlands, as a member state of the United Nations and the European Union, plays an important role in the development and functioning of these institutions. This article outlines the essential volkenrechtelijke instellingen in the Netherlands and their functions.

1. International Court of Justice (ICJ)

The International Court of Justice (ICJ) is the main judicial body of the United Nations. The court is based in The Hague, Netherlands, and has jurisdiction over international legal disputes. The ICJ adjudicates cases brought before it by countries that have accepted its jurisdiction. The ICJ’s role is to interpret treaties and conventions, develop and apply international law, and resolve disputes between states peacefully.

The ICJ has 15 judges, who are elected by the United Nations General Assembly and Security Council for nine-year terms. Judges must be of high moral character and possess the qualifications required in their respective countries for appointment to the highest judicial offices. Additionally, each judge must be available to sit in the court on a full-time basis.

2. International Criminal Court (ICC)

The International Criminal Court (ICC) is a permanent tribunal that prosecutes individuals for war crimes, crimes against humanity, and genocide. The ICC was established by the Rome Statute, which was passed on July 17, 1998. The court is located in The Hague and has jurisdiction over cases in which national authorities are unable or unwilling to prosecute perpetrators of the most serious crimes.

The ICC has jurisdiction over individuals, not states. Individuals may be prosecuted for crimes committed since July 1, 2002, when the Rome Statute entered into force. The court currently has 123 member states, including the Netherlands.

3. The Permanent Court of Arbitration (PCA)

The Permanent Court of Arbitration (PCA) is an independent legal institution that facilitates arbitration and other forms of dispute resolution between states, international organizations, and private parties. The PCA was established in 1899 and was re-founded in 1907 to provide a forum for the peaceful resolution of international disputes. The PCA has its headquarters in The Hague, the Netherlands.

The PCA is not a court but facilitates the resolution of disputes between states through arbitration, mediation, conciliation, and other means of alternative dispute resolution. The PCA has been used to resolve disputes in areas such as maritime boundaries, international trade law, and watercourses.

4. Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW)

The Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW) is an intergovernmental organization established in 1997 to implement the Chemical Weapons Convention (CWC), which came into force on April 29, 1997. The OPCW is based in The Hague, the Netherlands, and currently has 193 member states.

The OPCW’s main task is to enforce the CWC and eliminate chemical weapons worldwide. The OPCW inspects chemical plants, investigates suspected chemical weapons use, and destroys declared chemical weapons and their production facilities.

5. European Court of Human Rights (ECHR)

The European Court of Human Rights (ECHR) is a supranational court established in 1950 to enforce the European Convention on Human Rights. The court has jurisdiction over 47 member states of the Council of Europe, including the Netherlands.

The ECHR hears applications alleging violations of civil and political rights of individuals by member states. The court can also issue judgments on the compatibility of laws, regulations, and administrative practices with the ECHR. The court is based in Strasbourg, France.

FAQs

1. What is the role of volkenrechtelijke instellingen in the Netherlands?

The role of volkenrechtelijke instellingen in the Netherlands is to handle the country’s legal affairs with other nations. These institutions ensure the observance and prevention of violations of international law. They adjudicate cases between countries or prosecute individuals for crimes against humanity.

2. Which is the main judicial body of the United Nations, and where is it located?

The International Court of Justice (ICJ) is the main judicial body of the United Nations, and it is located in The Hague, Netherlands.

3. What is the primary task of the Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW)?

The primary task of the OPCW is to enforce the Chemical Weapons Convention (CWC) and to eliminate chemical weapons worldwide.

4. Where is the headquarters of the Permanent Court of Arbitration?

The headquarters of the Permanent Court of Arbitration (PCA) is located in The Hague, Netherlands.

5. What is the role of the European Court of Human Rights (ECHR)?

The role of the European Court of Human Rights (ECHR) is to enforce the European Convention on Human Rights and hear applications alleging violations of civil and political rights of individuals by member states.

In conclusion, volkenrechtelijke instellingen in the Netherlands play a crucial role in maintaining and enforcing international law. These organizations ensure peaceful resolutions of disputes between countries while upholding human rights and preventing crimes against humanity. The ICJ, ICC, PCA, OPCW, and ECHR are the primary institutions operating in the Netherlands in an effort to achieve a more peaceful world order.